به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، از آنجائیکه ما به سجاد ظلم کردیم! او را بیمار و نحیف و رنجور شناساندیم و بعد در میان سطور تاریخ، گمش کردیم. تنها مرد یک قبیله را، که یک تنه و دست تنها اما عالمانه و امیدوارانه، صدها داغدیده و مصیبت چشیده را اداره کرد و ده‌ها واقعه‌ی خصمانه و فتنه‌گرانه را مدیریت، ندیدیم و نشان ندادیم. چطور شکوه مردانه‌ و عاقلانه‌ی سجاد را میان ویرانه‌های مدینه ندیدیم؟ چطور سکوت مدبرانه و خردمندانه‌ی پسرِ علی را بیرونِ گودِ حرّه نشنیدیم؟ چطور حضور جانانه و فداکارانه‌ی دردانه‌ی زهرا را میان جماعت اناث باقی مانده از کربلا حس نکردیم؟ چطور نفهمیدیم و ندانستیم آنکه شجاعانه از پس چندین و چند تلاش مذبوحانه، سربلند و روسفید خودش و اهل خیمه‌اش را بیرون آورد سجاد بود؟ ما نفهمیدیم پسر حسین، آن تشنه لبِ غلتیده در خون، سی و چهار سال بعد از آن کشتارِ ددمنشانه و وحشیانه‌ کجا بود، چه کرد و چگونه زیست؟ ما ندانستیم.... اما راه دانستن همیشه و هنوز باز است. اکنون سجاد اینجاست. میان سطورِ همین کتاب سجاد است به جای ِ همه هیچ کس به جای او نیست هر برگی از درختِ این کتاب را که نگاه می‌کنیم، جنگلی ان.. ... ادامه مطلب

این شاعر درباره شعر فاطمی با اشاره به سابقه آن اظهار کرد: شعر فاطمی، سابقه طولانی‌ای دارد، خود معصومین (ع) طبع شعر داشتند و حوادث مختلف را در فرم شعر ارائه می‌کردند و این زمینه فراهم شد تا بعدها شیعیان که از سیره معصومین (ع) تبعیت می‌کردند، شعر را برای بیان مفاهیم مورد نظرشان استفاده کنند؛ مثلا ما درباره مراسم عروسی حضرت فاطمه (س) و حضرت علی(ع) شعر داریم. همراهان و حتی رسول‌الله(ص) سطرهایی سروده‌اند یا نصایح حضرت زهرا (س) برای امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در قالب شعر بوده است. او با بیان این‌که شیعیان برای بیان حادثه شهادت حضرت زهرا (س) از شعر استفاده می‌کردند، افزود: نخستین شعرهایی که در آن به حضرت زهرا (س) اشاره شده، در مجلس یزید بن‌ معاویه بوده است؛ یحی‌بن‌حکم برادر مروان با چنین مضمونی شعر گفته است: «سرهایی که در کنار "طف" جدا شد از نظر خویشاوندی نزدیکتر از پسر زیاد و بنده‌ای‌ست دارای نسب پستی‌ست. اکنون امیه روزگاری دارد که دودمانش به شماره ریگ‌هاست اما دختر رسول خدا دودمانی ندارد.» این منتقد ادبی خاطرنشان کرد: در تاریخ اسلام همیشه به دو حادثه اشاره می‌شده، یکی شهادت حضرت ‌زهرا (س).. ... ادامه مطلب