مهسا بهادری: یک نامه‌ کمیاب که توسط فرانتس کافکا، نویسنده‌ اهل بوهم، خطاب به دوست و ناشر او آلبرت ارنشتین نوشته شده است، به زودی به حراج گذاشته می‌شود. این نامه نشان می‌دهد که نوشتن برای کافکا چقدر عذاب‌آور بوده است، به ویژه زمانی که سلامتی او رو به وخامت می‌گذارد. این نامه با تشخیص بیماری سل در کافکا هم‌زمان شده است، بیماری‌ای که در نهایت او را از پا درآورد. محققان می‌گویند این بیماری به احتمال زیاد بر حس فلج‌شدگی ذهنی و درماندگی او نیز افزوده است. کافکا در این نامه به دوست و ناشر خود، شاعر اتریشی آلبرت ارنشتین، می‌نویسد: «وقتی نگرانی‌ها به لایه‌ی خاصی از وجود نفوذ می‌کنند، نوشتن و شکایت کردن آشکارا متوقف می‌شوند. مقاومت من هم چندان قوی نبود.» این نامه تاریخ ندارد، اما محققان بر این باورند که بین آوریل و ژوئن ۱۹۲۰ نوشته شده است، زمانی که کافکا در کلینیکی در مِرانو، شمال ایتالیا، تحت درمان بیماری‌اش قرار داشت. کم‌نویسی در طول زندگی کافکا او را آزار می‌داد، اما وضعیت جسمی نامناسبش آن را تشدید کرد. این نامه که با خط خوش و به زبان آلمانی مؤدبانه و قابل خواندنی نوشته شده است، احتمالاً .. ... ادامه مطلب

او که در ۶ دوره گذشته جایزه ادبی ارغوان در کنار حسین سناپور و احمد پوری به عنوان هیات داوران، آثار راه یافته به مرحله نهایی این جشنواره را بررسی می‌کنند، در ارزیابی آثار راه یافته به ششمین دوره جایزه «ارغوان» به خبرآنلاین، می‌گوید: همچون دوره‌های گذشته ما ۳۰ قصه‌ای را خواندیم که از سوی هیات انتخاب جایزه به مرحله نهایی راه پیدا کردند. او ادامه می‌دهد: آنچه در قصه‌های امسال خیلی عجیب می‌نمود، بار خشونت و جنبه‌های منفی داستان‌ها بود. ما بسیار متاسف شدیم چرا که اغلب داستان‌ها پر از رنج، درد و خشونت بودند. گلستان البته باور دارد که این داستان‌ها برآمده از شرایط اجتماعی است و در این باره توضیح می‌دهد: به هر حال شرایط اجتماعی در حال و هوای این قصه‌ها بسیار موثر است زیرا در دوره‌های گذشته این همه خشونت و رنج و درد در داستان‌های جوانان دیده نمی‌شد. جالب است که ما سه داور در گفتگویی هم که با یکدیگر داشتیم هم‌نظر بودیم که این اندازه تلخی و غم که در داستان‌ها وجود دارد، نشان‌گر معضلاتی است که نسل جوان ما دچار آن شده است. او ابراز تاسف می‌کند که هیچ یک از داستان‌های رسیده لطیف و زیبا نبوده است. .. ... ادامه مطلب