فصل خوب پیوستن” و “وای تشنگی…” را نوجوانان بخوانند

Avatar for ghafeeshghGhafeeshgh
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، شجاعی در دو اثر خود بار دیگر به تجدید عهد با مخاطب نوجوان پرداخته است . داستانی با عنوان «فصل خوب پیوستن» که با نگاهی به زندگی یکی از قهرمانان حادثه عاشورا نوشته شده است و داستانی با عنوان وای تشنگی... به روایت حضرت سکینه س که دلهای مخاطبان نوجوان را به تلاطم وامیدارد، غبار تاریخ را از مصیبت عظیم کربلا میزداید و آنان را به ظهر عاشورای سال شصت و یک هجری میبرد.با این دو کتاب که توسط نشر نیستان منتشر و هم اکنون در دسترس علاقه مندان است بیشتر آشنا شوید. فصل خوب پیوستن کتاب «فصل خوب پیوستن» نگاهی است موجز به زندگی مسلم ابن ‌عوسجه از یاران امام حسین (ع) که در کوفه سعی کرد به قیام مسلم ‌ابن عقیل کمک کند، اما به دنبال ناکامی در آن و فریب خوردن از جاسوسی به نام معقل که منجر به شهادت مسلم شد، از کوفه گریخت و خود را به کربلا و سپاه امام رساند و در نهایت در صف یاران شهید ایشان قرار گرفت. شجاعی در این کتاب از شیوه روایی ساده‌نویسی و استناد نکردن بیش از حد به جزئیات روایت تاریخی بهره برده است، گویی برای او جان کلام و حرکت مسلم مد نظر بوده است و نه جزئیات زندگی او. هما.. ... ادامه مطلب

شهرام آزادیان کی به خاک سپرده می‌شود؟

Avatar for ghafeeshghGhafeeshgh
صفحه منسوب به محمدرضا شفیعی کدکنی با اشتراک گذاشتن اطلاعیه‌ای نوشته است: «مراسم تشییع پیکر و خاکسپاری دکتر شهرام آزادیان، استاد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران روز یکشنبه، ۲۵ تیرماه از ساعت ۹ صبح در بهشت زهرا از سالن عروجیان (تطهیر) به سمت قطعه نام‌آوران برگزار خواهد شد.» شهرام آزادیان، استاد دانشگاه تهران، روز پنجشنبه ۲۲ تیر بر اثر ایست قلبی از دنیا رفت. او عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران بود و هر سه مقطع تحصیلی خود را در این دانشگاه گذرانده بود. ۲۴۵۲۴۵ ... ادامه مطلب

*حکایت عمری که تلف نشد

Avatar for ghafeeshghGhafeeshgh
دستی که ما نمی‌بینیم متعلق به کیست، وارد کادر می‌شود و نظم و نسقی به شلختگی‌های روی میز می‌دهد. پیداست که این صحنه، مربوط به آماده‌سازی دکور توسط یکی از عوامل است و شاهدش هم اینکه جلوتر، می‌بینیم که احمدرضا پشت همان میز و در همان نما، شعری می‌خواند. اما دلیلی که باعث شده کارگردان مستند این بخش را در تدوین نهایی جدا نکند و به ما نشانش دهد، جمله‌ای است که حین مرتب شدن میز، احمدرضا احمدی زیر لب می‌گوید و نگاهی هم به صاحب آن دست‌های از بیرون وارد کادر شده می‌اندازد. جمله‌ای که بنا نبوده بخشی از صحبت‌های احمدی در مستند باشد، اما از آنجا که داریم دقایق قبل از ضبط سکانس شعرخوانی را می‌بینیم، میکروفنی هم به شاعر متصل است که او احتمالا بدون توجه به آن میکروفن و ضبط شدن صدایش، جمله موردنظر را زیر لب گفته و کارگردان هم از آن سود برده است. همانطور که شخص بیرون کادر دارد میز را مرتب و صحنه را برای شعرخوانی شاعر (موضوع مستند) مهیا می‌کند، احمدی آهی می‌کشد و زیر لب می‌گوید: «چه عمری تلف شد». شاعری که دیروز از دنیا رفت، نه به شهادت کارنامه پربارش یا حضور مفیدش در سمت‌ها و جایگاه‌های مختلف و متنوع، نه.. ... ادامه مطلب