چهاردهم اسفندماه، یک سال به سن پرویز شهدی، مترجم زبان فرانسه اضافه‌ می‌شود؛ او با شوخی با سنش می‌گوید: «اگر از راست به چپ بخوانید، می‌شود ۶۸ سال اما اگر بخواهید از چپ به راست بخوانید، می‌شود ۸۶ سال؛ هرچند زیاد فرقی نمی‌کند.» او با بیان این‌که این روزها در حال ترجمه و نوشتن است و خود را با مطالعه و نوشتن سرگرم می‌کند، از آماده بودن چهار کتاب خود برای انتشار خبر می‌دهد و سپس می‌گوید: «چهار کتاب جدید دارم که هنوز بیرون نیامده؛ البته یکی از آن‌ها به خاطر نویسنده‌اش‌ غیر مجاز شد. دوسه‌تای دیگر هم باید ببینیم با این وضعیت کاغذ و گرانی‌ها چه می‌شود. الان ناشران برای کتاب‌های تجدید چاپی هم مانده‌اند که چه کنند. فعلا همه چیز راکد است اما درست می‌شود. به ناشرها گفته‌ام هرطور که صلاح می‌دانید کار کنید، اگر صلاح دانستید منتشر کنید.» شهدی که با امیدواری درباره احوالش، روزهای پیش رو و انتشار کتاب‌هایش حرف می‌زند، خاطرنشان می‌کند: «امید را به هیچ وجه نباید از دست داد؛ امید مهم‌ترین انگیزه زندگی است، اگر آدم امید نداشته باشد یعنی دور ازجان، مرده است. باید امیدوار بود. مخصوصا شما جوان‌ها باید امیدو.. ... ادامه مطلب

محمدحسین دانایی، خواهرزاده زنده‌یاد جلال آل‌احمد در یادداشتی نوشته است: « ۱۸ اسفند سالروز درگذشت بانو دکتر سیمین دانشور است، ستاره درخشانی در سپهر ادبیات معاصر که با نوشتن رمان «سووشون» به عنوان «بانوی ادبیات داستانی ایران» شناخته شد.» او ادامه داده است: «چندی پس از درگذشت این بانوی گرامی، خانه محل سکونت او و همسر نامدارش، زنده‌یاد جلال آل‌احمد، در اختیار شهرداری تهران قرار گرفت تا به یک نهاد فرهنگی عام‌المنفعه تبدیل شود و حداقل انتظار هم این بود که بتوان مراسمی با مناسبت‌های مرتبط را در آن‌جا برگزار کرد. به همین لحاظ، جمعی از اعضای خانواده و دوستداران سیمین و جلال از مسوولان شرکت توسعه فضاهای فرهنگی وابسته به شهرداری تهران که اکنون عهده‌دار اداره این خانه- موزه است، درخواست کردند که با هزینه خودشان مراسمی را برای یادبود و بزرگداشت این بانوی گرانقدر در همان منزل برگزار کنند، ولی متأسفانه پس از چند روز سکوت و بی‌اعتنایی، سرانجام اطلاع حاصل شد که به زعم مدیران(!) مزبور، برگزاری این مراسم به علت همزمانی با اعیاد شعبانیه صحیح و مجاز نیست، آن‌هم در حالی‌که از همین خانه با انگیزه‌های مالی ب.. ... ادامه مطلب