آیین رونمایی از آلبوم موسیقی «پروین»، به آهنگسازی محمدرضا علیقلی ـ آهنگساز ـ عصر چهارشنبه، ۲۴ اسفند ماه در حوزه هنری برگزار شد. علی محمد مودب ـ شاعر و دستیار وزیر فرهنگ در امور شعر ـ در ابتدای این برنامه گفت: ساخت یک آلبوم موسیقی با اشعار پروین اعتصامی یک اتفاق گرانبها و ارجمند است. پروین شناخته شده‌ترین و مشهورترین بانوی شاعر ایرانی است. حال در حوزه‌های دیگر شعر ممکن است بانوانی برجسته باشند ولی آثار پروین از حیث به دست آوردن اقبال مخاطبان، نفوذ شعرش در بین لایه‌های اجتماع و بانوان شاعر ارزشمند است. شعر او در میزان اثرگذاری، به اشعار بزرگان ما پهلو می‌زند. کم نیست که در بین بانوان، از نظر به دست آوردن اقبال مخاطبان شاخص بود. ولی باید توجه داشت که این موفقیت‌ها بی‌جهت رخ نداده؛ زیرا اشعار او نمونه‌های شاخصی از قوت بیانی، روانی و فصاحت را ارائه کرده است. او ادامه داد: یکی از ویژگی‌های پروین نگاه توحیدی او است که در شعرهای مختلفش مشخص است. بازتولید موسیقایی جهان پروین به دست یک هنرمند درجه یک موسیقی اتفاق ارزشمندی است. پروین به جز مسائل زیبایی شناسی، زبان و بیان، اهمیت ویژه‌ای در حکمت .. ... ادامه مطلب

سمیه تاج الدین: «پروین اعتصامی بانوی آرامی که سرنوشتش هم مانند معدود عکس‌های باقی مانده از او، آرام، مظلوم و غمبار است. سال‌ها از پی سال می‌آیند و می‌روند و پروین همچنان مهجور، ناشناخته و تنهاست. چه اسفند ماه که یادآور زادروز اوست و چه در نیمه فروردین که گل عمر نورسته‌اش را به آغوش سرد خاک سپرده است.» به منظور بررسی جایگاه زنان شاعر در طول تاریخ و نقش آنها در تحولات اجتماعی معاصر خبرگزاری خبرآنلاین با نسرین سیّدزوّار نویسنده و شاعر و مرضیه فرهومند شاعر به گفتگو پرداخته است. نسرین سیّدزوّار نویسنده و شاعر چنین آغاز کرد و گفت: به راستی در این پیکره‌ی عظیم سخنوری، جایگاه زنان کجاست؟ سعدی‌ها، حافظ‌ها، رودکی‌ها و حتی خاقانی‌هایی که با آن همه سحر اندیشه در مقام زن این چنین تلخ سروده: «سرافکنده شدم چو دختر زاد / بر فلک سر افراختم چو برفت...» کجا و در دامان که لالایی شنیدند و کلمه بر زبان راندند؟ از این واقعیت که تاریخ سیاسی، اجتماعی، فلسفی و ادبیات ما در پس پرده لطافت، پیراهن فولادین مردانه بر تن کرده و اسب بی مهری بر جایگاه زن، تاخته، گریزی نیست. همه‌ی ما با اندک مطالعه‌ای این نتیجه را خوا.. ... ادامه مطلب

شاهنامه فردوسی، امروز 1044 ساله می‌شود. حکیم توس جان و مال خود را بر سر این اثر گران مایه گذاشت تا هویت و فرهنگ ایرانی زنده بماند. 25 اسفند سال 400 هجری قمری(388 هجری شمسی) به بیان فردوسی در شاهنامه، روز پایان سرایش این اثر است: «سر آمد کنون قصه یزدگرد/ به ماه سپندارمذ روز اِرد/ ز هجرت شده پنج هشتاد بار/ به نامِ جهان داورِ کردگار». هنوز هم پس از 1044سال، فارسی‌زبان‌ها در سراسرجهان شاهنامه فردوسی را گرامی می‌دارند و خواندن و از بَر کردن آن را افتخاری برای خود می‌دانند. در ادامه، گفت‌وگوی ما را با دکتر محمدجعفر یاحقی، دکتر هژیر تهرانی و نجیب بارور، سه چهره فرهنگی و ادبی درباره شاهکار فردوسی و اهمیت آن در پاسداشت زبان فارسی در سه کشور ایران، تاجیکستان و افغانستان می‌خوانید. دکتر محمدجعفر یاحقی مدیر قطب علمی فردوسی و شاهنامه/ پایندان، انجمن یاران ایران و افغانستان دکتر یاحقی وجه تمایز شاهنامه فردوسی با آثار حماسی دیگر را شور و عشقی می‌داند که این حکیم در شاهنامه به جا گذاشته است: «فردوسی همه زندگی‌اش را صرف سرودن شاهنامه کرد. او جانش را بر سر این کتاب گذاشت. در سال 346هجری قمری شاهنامه‌ا.. ... ادامه مطلب