استاد ممتازی که میگوید عقبمانده باقی مانده!
نوزدهم مهرماه سال ۱۳۱۸، کدکنِ نیشابور، زادگاه مردی شد که امروز یکی از چهرههای مطرح شعر معاصر و استاد ممتاز دانشگاه تهران شده است؛ محمدرضا شفیعی کدکنی (م. سرشک). درس و مشق را از خانه و مکتبخانه آغاز کرد و به دبستان و دبیرستان نرفت؛ از آغاز کودکی نزد پدر خود به فراگیری زبان و ادبیات عرب پرداخت.
در کنار آموزش علوم ادبی، علوم حوزوی مانند فقه و اصول و منطق را نزد استادانی چون ادیب نیشابوری، آیتالله حسین سبزواری و میرزا محمد هاشم قزوینی فراگرفت.
در سال ۱۳۴۱ به دانشگاه فردوسی مشهد رفت و در آنجا محضر چهرههایی چون غلامحسین یوسفی و علیاکبر فیاض را درک کرد. از دیگر بزرگانی که او بعد از آمدن به تهران با آنها همنشین شد میتوان به غلامحسین مصاحب در دایرةالمعارف فارسی، مجتبی مینوی در بنیاد شاهنامه، پرویز ناتل خانلری و بدیعالزمان فروزانفر در دانشگاه تهران اشاره کرد. همانجا بود که فروزانفر بعد از جلسه دفاع او از پایاننامهاش با عنوان «صور خیال در شعر فارسی»، جمله «احترامی است به فضیلت» را در دعوت او به دانشگاه نوشت.
خانلری اندکی بعد یعنی در سال ۱۳۴۴ در مجله «سخن» نوشت: «استادان فاضل دانشگاه .. ... ادامه مطلب