اتحادیه ناشران و کتاب‌فروشان تهران در اطلاعیه‌ای تصریح کرد: زمان تشییع و مراسم یادبود شهلا عبدالله‌زاده لاهیجی متعاقباً اعلام خواهد شد. این نویسنده و مترجم متولد سال ۱۳۲۱ بوده و از ۱۶ سالگی وارد عرصه نویسندگی و روزنامه‌نگاری شده بود. برخی لاهیجی را به دلیل تأسیس انتشارات روشنگران و مطالعات زنان در سال ۶۳ نخستین ناشر زن ایرانی می‌دانند اما برخی دیگر از سیما کوبان که انتشارات دماوند را در سال ۱۳۶۰ تأسیس کرده، به‌عنوان اولین ناشر زن در کشور یاد کرده‌اند. ۵۷۵۷ ... ادامه مطلب

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، در بیانیه هیأت داوران بخش علمی این جشنواره آمده است: بخش علمی این جشنواره، در راستای تحقق اهداف و سیاست‌های پژوهشی کانون، بستری را برای تولید دانش و تعمیق نگاه به جایگاه و اهمیت قصه و قصه‌گویی فراهم کرده است. بدین‌منظور با بهره‌مندی از خردجمعی صاحب‌نظران این حوزه و برگزاری کارگاه‌های آموزشی و نشست‌های تخصصی، مباحث نو و جدید علمی، در سطح ملی شناسایی شد و برای ایجاد انگیزه، تشویق و حمایت از استعدادهای برتر پژوهشی، متخصصان این حوزه با ارائه‌ی جستار، مقاله، کتاب (تالیفی و ترجمه)، پایان‌نامه و رساله‌های دانشگاهی به رقابت پرداختند. از میان ۴۵۰ اثر ارسالی به دبیرخانه بخش علمی، ۱۴۷ اثر در ۴ حوزه‌ی کتاب، رساله و پایان‌نامه، مقاله و جستار در فرایند داوری قرار گرفتند که از این میان در بخش رساله و پایان‌نامه ۷ اثر، مقاله ۵۸ اثر، جستار۷۸ اثر و کتاب ۴ اثر انتخاب شد. برگزیدگان بخش رساله و پایان نامه در این بخش هیات داوران، توجه به این نکته‌ها را یادآور شدند: توجه به موضوع‌های کاربردی، خلاقانه و جدید با رویکرد پژوهشی؛ پیون.. ... ادامه مطلب

بهرام صادقی در دی‌ماه ۱۳۱۵ در شهر نجف‌آباد اصفهان متولد شد که دو روایت درباره روز تولد او وجود دارد؛ ۱۵ دی روایت خانوادگی و ۱۸ دی به روایت شناسنامه‌. او دوران دبستان را در زادگاهش به اتمام رساند و برای دوران متوسطه راهی اصفهان شد و بعد هم برای تحصیل در رشته پزشکی راهی تهران شد. به گفته خود صادقی، نوشتن را از شش‌سالگی آغاز کرده است؛ «در خود احساسی، چیزی را سراغ داشتم که در بچه‌های هم‌سن و سالم پیدا نمی‌شد. چیزی رنج‌آور و آزاردهنده... آنگونه سهمگین که قادر نبودم با کلمات رایجی که بر سر زبان مردم بود، بازگو کنم. می‌باید ذهنیات خود را، در فرم و شکل دیگری بیان می‌کردم. شکل و فرمی که بعدا به چنگ آوردم که همانا داستان و شعر بود. به مدرسه رفتم و خواندن و نوشتن آموختم و شب‌ها، هنگام نظاره آسمان و ستاره، آن یورش ذهنی را به روی کاغذ می‌آوردم.» او هم شعر می‌گفت و هم داستان می‌نوشت؛ «پیش از آنکه که قصه بنویسم، شعر می‌گفتم. زمانی که به مدرسه نمی‌رفتم، با شعر الفت بیشتری داشتم. وقتی می‌گویم شعر، قصدم سرودن در اندازه ذهنی یک کودک است. کودکی با حساسیت‌های بیشتر نسبت به سن و سالش. به مدرسه که می‌رفتم.. ... ادامه مطلب