به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، این نمایشگاه با عنوان «من سوزن قورت دادم» برگزار می‌شود و به نمایش آثار نویسندگان داخلی و خارجی می‌پردازد. اسامی تعدادی از کتاب‌های موجود در این نمایشگاه عبارت است از: «باز هم سوالی دارید؟» نوشته ماری لوییزگی، «چگونه داستان بنویسیم» نوشته صدیقه اسماعیل‌لو، «لونای کلمه جمع کن» نوشته سونیا ویمر، «یک روز، یک...» نوشته زهره پریرخ، «برسد به دست معلم عزیزم» نوشته سایمن جیمز و «کارگاه انشا: چند روش برای پرورش تفکر و تقویت مهارت نوشتن» نوشته رودابه کمالی و Scribble scribble writing journal for kid’s writet: beatrice m .young ،The craft of writing writen by mark mussari علاقه‌مندان به بازدید از این نمایشگاه می‌توانند تا پایان آذر ۱۴۰۱ روزهای شنبه تا چهارشنبه از ساعت ۸ تا ۱۷ به کتابخانه مرجع کانون پرورش فکری واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان خالد اسلامبولی، پلاک ۲۴، مجتمع فرهنگی هنری شهید ملک‌شامران کانون مراجعه کنند. ۵۵۵۵ ... ادامه مطلب

این بخشی از کتاب «عزاداران بیل » نوشته غلامحسین ساعدی است که دوم آذر روز وداع او با این جهان است. این روزها زیاد به او فکر می‌کنم به غلامحسین ساعدی. او در ۴۹ سالگی در غربت و تنهایی جان سپرد. نام مستعار او «گوهر مراد» بود. پسری نوجوان را به یاد می‌آورم که در گورستانی قدیمی می‌چرخید در بین سنگ قبرها نام گوهر مراد نظرش را جلب می‌کند. دختر جوانی که ناکام مُرده بود. او می‌گوید من این اسم مستعار را از آن سنگ‌قبر برداشته‌ام و سال‌ها با این نام داستان نوشت. می‌گویند ساعدی در داستان نویسی پیرو ادگار آلن‌پو است. رمز آلودگی تخیل و استفاده از فضاهای فانتزی. ... کوه غم به دلم می‌نشیند نویسنده‌ای با قدرت ساعدی چگونه در خودش می‌تپد و در قبرستان پرلاشز مسکن می‌گزیند. غلامحسین ساعدی نمایشنامه‌نویس و داستان‌نویس بزرگی است. داستان‌هایش رنگ جغرافیای ایران را دارد. او عاشق زبان پارسی است. داستان‌هایش بوم‌گراست. او از مسخ شدن آدم ها، بدبختی‌هایی که به سرشان هوار می‌شود رنج می‌کشد. ساعدی پزشک بود و تخصصش در حوزه روانپزشکی بود و مدتی در بیمارستان «روزبه・t کار کرد. بنابراین با رنج آدم‌ها آشنا بود. مطبی داشت .. ... ادامه مطلب