فیلم «سال‌های سوپر ۸» درباره زندگی آنی آرنو برنده جایزه نوبل ادبیات و فرزندان وی در چندین کشور اکران می‌شود. این مستند که پیش از انتخاب وی توسط آکادمی ادبی نوبل ساخته شده مجموعه‌ای از فیلم‌های ۸ میلی‌متری سوپر از آنی ارنو و زندگی وی است. این فیلم به کشورهای اسکاندیناوی، ایتالیا، اسپانیا، پرتغال، آلمان و اتریش و سوییس فروخته شده و کشورهای دیگر و توزیع‌کنندگان دیگر هم در حال خرید این فیلم از «توتم فیلمز» هستند. این مستند اوایل امسال در بخش دو هفته کارگردان‌های جشنواره کن به نمایش درآمد و از آن زمان تاکنون در جشنواره‌های دیگر از جمله بوسان، رم، نیویورک و زوریخ هم دیده شد. آنی ارنو که یکی از نویسندگان برجسته فرانسه و جهان است، موفق به کسب جایزه نوبل ادبیات ۲۰۲۲ شد. این مستند چهره‌ای پرقدرت، جهانی و سیاسی از این نویسنده را تصویر کرده و تصاویری از مقاطع مختلف زندگی وی را با متنی که نوشته خودی وی است و وی صداپیشگی آن را انجام داده، در قالب یک فیلم درآورده است. آنی ارنو درباره این فیلم گفته: در بازبینی فیلم‌های سوپر ۸ ما که بین سال‌های ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۱ فیلمبرداری شده‌اند، به این نتیجه رسیدم که.. ... ادامه مطلب

خلیل شفیعی، شاعر و منتقد درباره نقد شعر «ماه من» از ناصر عبداللهی گفت: این شعر از آن دست کارهایی است که غزل آن را استاد محمدعلی بهمنی انتخاب کرده و کار ترانه را انجام داده است. این غزل در یک فضاسازی بسیار خوبی سروده شده و از ابتدا تا انتها ارتباط افقی معانی، مفاهیم و ترکیب‌ها و ارتباط عمودی ابیات دیده می‌شود. شفیعی ادامه داد: منظور از ارتباط افقی این است بیتی که سروده می‌شود و مفهومی که از ابتدا در ذهن شاعر هست، باید در عرض شعر و درهم تنیده باشد. یعنی هر بیتی برای خود یک فرود، حرکت و یک پایان داشته باشد. از نظر زیباشناسی هم باید باهم هماهنگ باشند. منظور از ارتباط عمودی ارتباط مفهومی است که شاعر از بیت اول تا بیت آخر غزل می‌آورد. بعضی اوقات این ارتباط عمودی یعنی پیوستگی معانی ابیات رعایت نمی‌شود و بیشتر در قطعه یا مثنوی این ارتباط دیده می‌شود. این منتقد افزود: از خانه بیرون میروم، اما کجا امشَب؟! شایَد تو میخواهی مرا در کوچه‌ها امشب. در همان ابتدای بیت خانه، امشب، بیرون رفتن و کوچه‌ها تناسب معنایی و تناسب واژگانی و ترکیبی زیبا و دلنشین دارد. علیرضا امینی، کارشناس موسیقی درباره نقد ای.. ... ادامه مطلب

این شاعر نامه‌ای را در اوایل دهه ۱۳۵۰ برای مجله «کیهان ورزشی» نوشته که حاوی نکته‌های جالبی است و وجهی دیگر و کم‌تر شناخته شده از علایق و روحیات او را به دوستدارانش نشان می‌دهد. جام جهانی این روزهای حال و هوای فوتبالی به جامعه و رسانه‌ها داده و به همین مناسبت، نامه‌اش با همان رسم‌الخط اصلی بازنشر می‌شود: «به مجله شما علاقمندم، تنها نشریه فارسی است که می‌خوانم ، باندازه کافی با کتابها و مجلات فرهنگی سروکار دارم . آنچه می‌خوانم به قلمروی دیگر مربوط است، چون کارم چیزی دیگر است. حاشیه نروم، حرف‌هایی دارم، از حرفها شروع کنم آن هم به ترتیب و در پی ارقام: کلمه فوتبالیست را از کجا آورده‌اید ؟ در فارسی کلماتی ساخته‌ایم مثل «فیلمساز». در این جا ریشه یک فعل را گرفته‌ایم و دنبال یک واژه فرنگی گذاشته‌ایم، اما در ترکیب این کلمه تابع دستور زبان خودمان بوده‌ایم. شما «فوتبالیست» را از فرنگی‌ها گرفته‌اید و یا با ابتکار خود ساخته‌اید؟ برای ما ساخته‌اید و یا به خاطر آنان؟ و تابع چه دستوری ؟ همینطور واژه «گلر» را؟ آیا بهتر نیست پاره‌ای را با حروف لاتینی هم بنویسید؟ البته خوانندگان شما میدانند «جرج بست» را.. ... ادامه مطلب